Waar waren ze toch al die maanden? Heb ze amper gezien terwijl ik daar maar bovenop die bok me in weer en wind staande probeerde te houden. Maar jaaaa, daar waren ze, ergens in februari voor het eerst, en later in maart nog eens. Wat heerlijk om ze weer te zien!

Intense tijden tekenden hun beider gezichten. Pittige tijden doorstaan en nu weer met voorzichtig blije gezichten en met de verfrollers in de handen werd ik weer heerlijk in de 2-jaarlijkse anti-fouling gezet. Mmmmm, lekker weer zo'n fris laagje op mn onderschip, ik kan er weer tegenaan zonder al die algen die zich aan me vast kunnen kleven. Niet alleen mn onderschip kreeg een frisse laag, ook mn dek en bovenschip werd met vereende krachten geboend en gepoetst. En ja zelfs van binnen weer spik en span gepoetst, lekkere geurtjes in alle hoeken en gaten. Haha, die matroos denkt werkelijk dat mijn authentieke botengeur te verdrijven valt met 10-tallen amberblokjes! Ik laat haar maar in die waan.

Het was wachten op droog en warmer weer, de maand april heeft nog niet zo'n zin in zonnig en warm lenteweer. Maar mijn dappere crew is dan toch gisterochtend aan boord gestapt. De arctic shoes (gegarandeerde warme voeten tot -32 graden celsius) aan de voeten, thermokleding aan en hup trossen los . . . . .

En nu lig ik hier, veilig en vertrouwd in de Landal Marina van Volendam. Beetje fris, jazeker, binnen blowt het electrische verwarminkje mijn lieve Crew warm. Ik geloof dat ze het wel naar hun zin hebben. En daar binnen in de heerlijk warme kajuit van mij volg ik heel stilletjes de gesprekken die daar gevoerd worden. Grootse plannen, na jaren dromen . . . . . zouden ze het nu dan echt gaan doen? O hemel, wat zou dat gaaf zijn, wat zou ik dat fantastisch vinden! Ik ga mee hoor, als ze dat maar weten!

to be continued . . .