Sad to be back . . .
Hee, wat zie ik nou? Dat heb ik nog niet vaak mogen zien bij mijn twee bemanningsleden. De oogjes staan op stand treurig. Zo triestig naar beneden hangend met dito mondhoeken. Hun gezichten lijken wel wat op de grijze miezerige wolken die ik boven mijn mast landinwaarts zie drijven. Spetter-de-spatter, hmmm ook de eerste mini-drupkes drizzle regen vallen al als een dauwige waas van water op mijn dek. Een lobbig heimwee-gevoel valt over me heen als een zware dikke deken.
De twee Engelandvaarders (zoals ze zich sinds kort noemen
Ok, dan de kust-tram (let wel! tram wordt uitgesproken met een 'a' en niet met een 'e') maar om de kustlijn van Belgie vanuit de andere kant te gaan bezien (amai, ze beginnen de Vlaamse taal al aardig onder de knie te krijgen
Nog een pinteke dan maar! En ach, doe er als troostvoer nog maar tien van die bitterballekes en een Brussels waffelke bij. Helaas, ook deze zwaar onverantwoorde en zeer ongezonde Belgische lekkernijen (die eigenlijk helemaal niet lekker zijn
En dan ineens, zo aan het einde van de middag, als mijn twee grote vrienden de kilometerslange reis in het overvolle kust-trammeke hebben overleefd en weer te voet naar mijn comfi-plekje in Noord-Europaas grootste jachthaven (als we die Belgen hier tenminste moeten geloven) lopen, dan ineens breekt letterlijk en figuurlijk de zon weer door. De warme zonnestralen wurmen zich een weg door het dikke pakket met witgrijzige wolken en precies op dat moment breekt ook de zon weer door op de gezichten van de Captain and his sailor.
Niet veel later voel ik het tevreden santai saja gevoel weer in mijn kuip en zie ik hoe de twee zich weer in hun favoriete houding op mijn heerlijke kuipbankjes neder vleien . . .
To be continued . . .
Reacties
Reacties
Tijd voor een dansje crew:
I'm singing in the rain, what a glorieus feeling, I'm happy again.... ;)
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}