Shiva, santai saja

De sardientjes van Scheveningen. . .

Ergens deep down in de krochten van mijn vooronder, in het puntje van mijn mast, herken ik dit gevoel, herken ik dit tafereel. Dit gevoel van 'saamhorigheid', dit beeld van 'gezelligheid', dit gevoel van 'hand in hand kameraden' :). Wat was ik in mn element zeg gisteren. Wat was dat heerlijk. Mijn snuit weer in de golven, de smaak van het,zoute water. Ik ben 'geboren' voor de zee. Ik hoor hier, ik voel me hier helemaal thuis. De weidsheid, de vrijheid, de zon, de deining, de zeemeeuwen, de geur en de geluiden. Voor mn bemanning was het wel jammer dat mn koers niet echt optimaal was voor een echte 'lekker aan de wind' zeildag. Mn motor heeft de hele trip moeten draaien en alleen mn grootzeil stond op om toch nog enigzins het gevoel van 'we zeilen' te hebben. Vertwijfeld zie ik mn crew elkaar aankijken. 'Wat doen we, de jachthaven van Scheveningen in? Of zeilen we door naar Stellendam?' 'Hmmmm, Stellendam is nog best wel ver he?' 'En die pasta van 2 jaar geleden aan de kade in Scheveningen was best wel heel erg lekker he'? Decision made! Om half drie 's middags leg ik mijn romp smooth aan het laatste plekje van de passantensteiger. Prima plek! Hangmatje voor de assistant captain wordt door de liefhebbende captain opgehangen. De captain legt zichzelf comfortabel neer in de heerlijke comfi-kussens van de kuip terwijl zijn assistant al ligt te knorren in haar hangmat. En ik? Ik amuseer, verwonder en verbaas me kostelijk! Binnen een tijdsbestek van een uur ligt de hele 'passantenkom' bommetje vol. 15 rijen 7 dubbeldik volgepakt met vrolijke en ontspannen vakantiegangers, vol met verhalen over de zonovergoten en onvergetelijke zeildag die ze toch maar mooi kado gekregen hadden van mevrouw 'Zomer 2014'!

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!