Zeilen is bijzonder. Niet alleen om het feit dat je de hele dag buiten bent, of op het water mag vertoeven. Zeilen is niet in de laatste plaats bijzonder om de vele mooie mensen die je ontmoet. In de haven, in de sluis, aan de wachtsteiger. Gisteravond was zo’n avond van mooie ontmoetingen.

Met de bedoeling om, na een lange dag op zee, komend vanuit Blankenberge, in de comfortabele haven van Hellevoetsluis even op adem te komen, eindigen we heel verrassend aan de wachtsteiger in de vissershaven van Stellendam. Waarom een uur extra varen en ook nog eens wachttijd en schuttijd in de sluis als je ook gezellig aan de wachtsteiger buiten de sluis, naast een ouder echtpaar mag aanleggen om daar de nacht door te brengen? Deze twee sympathieke mensen blijken net terug te komen van een reis naar de Oostzee. Na 3,5 maand wilden zij nog even een nachtje afkicken ‘op zee’ voordat zij de volgende ochtend hun thuishaven van Hellevoetsluis weer in zouden varen. De verhalen over hun zeilervaringen van de afgelopen 20 jaar hebben onze aandacht. Fantastisch ook om hun ‘niet betweterige’ tips in ontvangst te mogen nemen. Tips over trucjes om nog makkelijker aan te meren, over motorren en manouvreren. Tips over ankerplekken en mooie zeilgebieden. Dank jullie wel mooie stuurboord-buren. . .

Nog geen uurtje later legt bij ons nog een zeilboot aan. Wederom een ouder echtpaar. Zij blijkt een Amerikaanse te zijn die 14 jaar geleden, tijdens een bruiloft van haar nichtje, een neef (oom Joop) van de kersverse echtgenoot van haar nichtje, tegen het lijf liep. Liefde! Zij ruilt San Diego Beach in voor Amstelveen en later Swifterbant (of all places).‘Oom Joop’ zeilt al zijn hele leven en is, tot hij de San Diego-se Mardine tegenkwam, altijd vrijgezel geweest. Liefde op het eerste gezicht. Onder het genot van een heerlijk rood sloeberwijntje met op de achtergrond een klassiek muziekje (want daar houdt oom Joop zo van) luisteren we ook hier (dit keer in het engels want Mardine spreekt zelfs na 14 jaar Nederland, zeer slecht Nederlands) weer ademloos naar de zeilverhalen van twee doorgewinterde zeilers. Dank jullie wel mooie bakboord-buren. . .