De lucht is grijs, dikke druppels vallen gestaag op mijn dek . Langs mijn mast valt zo her en der weer wat water naar beneden in de cosy kajuit van mijn Crew. Mijn kapitein kijkt niet blij. Hij baalt dat zijn ingenieuze ‘tape-oplossing’ niet afdoende is om het lek te dichten. We zullen zo zijn hersens wel weer horen kraken.

Het is fris ook, niks niet zomers. Zelfs ik ben een beetje teleurgesteld in de temperatuur van deze zomer tot nu toe. Ik had het wel leuk gevonden om mijn Sailor weer in haar hangmatje te zien hangen, bungelend tussen mijn giek en de verstaging van mijn mast. Maar tot op heden heb ik haar meer in een lange broek zien lopen dan in haar zomerse outfitje. De Captain trekt zich van het weer om de dooie dood niets aan. Die zie ik, weer of geen weer, altijd in zijn korte broek en t-shirt lopen. Menig Engelsman kijkt hem regelmatig meelevend aan omdat ze het zo zielig voor hem vinden dat hij blijkbaar geen andere kleren bij zich heeft .

Binnen aan tafel wordt er alweer druk overlegd. Vrijdag 19 juli, vandaag precies over 2 weken willen we met zn drietjes weer in Lelystad zijn. Hemeltje, de weken zijn omgevlogen. En ja, dan zullen de weer- en windapps er nu toch wel weer bijgehaald moeten worden willen we die ‘deadline’ gaan halen. Vooral gezien de weersvooruitzichten voor de aankomende week die er niet al te best uit zien qua regen en temperatuur. Vanaf zondag lijkt de windkracht ons in ieder geval mee te zitten, dus daar wil mijn Crew gebruik van gaan maken. De zeilpakken zullen uit de krochten van de kledingkast opgeduikeld moeten worden, want ze zullen het nodig hebben, die twee . . . .

Hier in Yarmouth is het heerlijk liggen. Met mijn zijtje aan de steiger en naast me nog 3 zeilboten die ook een weervenster afwachten om vanuit Yarmouth verder te kunnen gaan. Allemaal met een andere bestemming, maar allemaal worstelend met de wind- en weersomstandigheden. Alhoewel, boot 1 en 2 lijken zich niets van windkracht 5 en 6 aan te trekken en van de regen zijn ze al helemaal niet bang, ze zijn alweer vertrokken (vaak ben je te bang zouden de Achterhoekers weer tegen mijn Crew zeggen ).

Afijn nog 2 volle weken samenzijn met mijn vrienden. Ik ga ervan genieten en zal ervoor zorgen dat ze, ondanks het weer, zich veilig zullen voelen als ik ze vanaf zondag iedere dag een stukje verder huiswaarts zal brengen.

En ik kan al wel voorspellen hoe deze, zeer regenachtige, buitengewoon winderige en megagrijze dag eruit gaat zien . . . . iPadje gaat aan, Netflix wordt opgestart, filmpjes kijken en vanavond dan maar 2 voetbalwedstrijden kijken om erachter te komen tegen welk land Nederland het in de halve finale moet gaan opnemen. Want hee, dat Nederland morgenavond gaat winnen . . . dat voelt mijn anker al aan haar ketting

Santai Saja, make friends with the rain

Shiva