Mijn boeg wordt noordwaarts gedraaid . . .  Waar ga ik vandaag mijn 'kontje' in het water neervlijen vanmiddag of vanavond? Geen idee. Het zonnetje heeft vanmorgen een sluier om zich heen hangen. De sluier dempt de warmte in de kuip en ik zie mijn Crew zich in wat meer kleding hijsen dan de dag ervoor. Mijn grootzeil mag haar enorme oppervlak door de wind laten vangen. Mijn fok volgt enige minuten later. Het gezapige windje van schuinachter met zo af en toe een scheutige windvlaag zorgen ervoor dat ik in de middag de ondiepe havenkom van de gemeentelijke jachthaven van (Slamat)Makkum  in vaar. 

De sluiers om de zon zijn inmiddels tot grote grijze wolken uitgegroeid waar zelfs wat miezer uit neerdaalt op mijn net geboende dek. Het plekje dat mijn Captain voor mij heeft uitgezocht is echter subliem. Mn kontje dit keer uit de wind en mn neus aan de steiger. Ik kijk uit op een kudde schapen die zich tegoed doen aan het sappige gras aan de wal. Om me heen wemelt het van de zwanen met hun prachtig lange nekken en hun indringende donkere ogen. 

De kortste nacht valt in en de zon komt op . . .  de sluiers voor de zon en de dikke grijze wolken zijn door de nacht meegenomen en de lucht is strakblauw. De koperen ploert schijnt ongenadig in alle vroegte als ik mijn Sailor met haar yogamatje van mij af zie klauteren. Ze groet de zon vanaf haar matje en lijkt een babbeltje te maken met de zwanen. 'Of ze even een hartje willen vormen met hun ranke nekken' . . . . Helaas, de zwanen hebben andere  zaken aan hun mooie hoofdjes, ontbijten is op dit moment belangrijker voor ze.

Over een uurtje gaan mijn trossen weer los. De sluizen door richting het zoute water. My favourite place on earth. Ik kan niet wachten om het zoute water weer te proeven. Te mogen swingen op de lome deining van de golven. Waddenzee, here I come!

Santai Saja, Shiva