Shiva, santai saja

We love Oostende!

Daar liggen we dan, in de Mercator Marina van Oostende. Hartje centrum met ons kontje naar het Centraal Station en onze neus die wijst naar de Paulus kerk. Tegenover ons een trits aan oerbourgondische Belgische cafe’s en restaurants.

Al op het moment dat we de haveningang van Oostende invaren voel je de happy vibes. Drizzle regen everywhere, maar zelfs door die motterige regen voel je de blijheid. l Oostende. Al vanaf de eerste keer dat ik er een paar jaar geleden voor het eerst kwam. Ook al met Shiva. Toen voelde het alsof we naar de andere kant van de wereld waren gezeild. Nu voelt het vertrouwd en veilig.

Gerinkel van bier- en wijnglazen om ons heen. Er wordt gelachen en gebabbeld. Grote diepe borden pasta worden her en der naar tafeltjes gebracht. Het ruikt naar vakantie. Het ruikt naar zonnige oorden. Het bord scampi’s in lookboter wordt voor me neergezet. De geur van knoflook nadert mijn neus. Het bord is gloeiend heet en zo ook de vergebakken garnalen. Ik neem een hap en ben verkocht.

Mijn ogen kijken mijn tafelgenoot vernietigend aan als hij een stukje brood richting mijn bord brengt terwijl hij verlekkerd naar mijn scampi’s loert. Hij kan de verleiding, ondanks de mogelijke consequenties, niet weerstaan en doopt zijn broodje in de overheerlijke knoflookolie waarin mijn scampi’s ronddobberen. Ik kijk hem flabbergasted aan. Hij heeft het gewoon gedaan. Hij haalt zijn versgedoopte stukje brood uit mijn bord en brengt het richting zijn mond. Hij proeft en sluit zijn ogen . . . .

We Oostende!

Reacties

Reacties

Elise

Wat een zaligheid! xxx

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!