Aankomst in mijn thuishaven: Marina Monnickendam
Met nog maar twee bemanningsleden begin ik vandaag aan mijn laatste etappe. Van IJmuiden naar Monnickendam. Via het Noordzeekanaal, het IJ, langs Amsterdam, door de Oranjesluizen richting het
Markermeer. Het aanleggen in de sluizen (bij IJmuiden en de Oranjesluizen) gaat super! Die twee hebben de smaak te pakken. Jammer van dat ene lekkere stoelkussentje dat we verliezen tijdens het
wegvaren uit de sluis, maar goed er zijn ergere dingen
Eenmaal op het Markermeer trekt de wind weer aan, helaas weer tegenwind dus geen gehesen zeilen jammer genoeg. Op de motor passeren we Durgerdam en heel heel in de verte zien we het Paard van Marken (de vuurtoren van Marken die zo genoemd wordt omdat het van ver ook echt op een paard lijkt). We dachten dat het maar een kippeneindje was naar Monnickendam vandaag, niets blijkt minder waar. Omdat het Markermeer niet al te diep is, en ik ruim 2 meter diep steek, zijn we verplicht de vaargeul te volgen. Als we dit niet doen dan loop ik ergens op de bodem van het Markermeer vast, en dat willen we echt niet!
Rond 4 uur 's middags varen we dan toch eindelijk de vaargeul richting Marina Monnickendam in. Zo af en toe horen we onze kiel wel over de kiezels van de bodem schuren, echt geen fijn geluid, maar eindelijk lig ik dan in mijn thuishaven. Heerlijk dat ik er ben! En wat heb ik het goed gedaan, ik ben supertrots op mezelf, maar ook zeker op mijn bemanning. Het was een avontuurlijke en stoere tocht zonder dat we ons onveilig hebben gevoeld.
De eerste echte tocht zit erop. Nu mogen we even een dagje rusten. Eindelijk!
Greetzzzz
Shiva
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}